πριμικίριος
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- πριμικίριος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή πριμικήριος < λατινική primicerius[1]
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /pɾi.miˈci.ɾi.os/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : πρι‐μι‐κί‐ρι‐ος
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
πριμικίριος αρσενικό
- (εκκλησιαστικός όρος) τίτλος κληρικών της ορθόδοξης αλλά και καθολικής εκκλησίας
- (αξίωμα, ιστορία) τίτλος που κατείχαν αξιωματούχοι στο βυζαντινό ανάκτορο
Συγγενικά[επεξεργασία]
- (επώνυμα)
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
πριμικίριος
|
Αναφορές[επεξεργασία]
- ↑ πριμικίριος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'αντίλαλος' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά αρσενικά (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα λατινικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Εκκλησιαστικοί όροι (νέα ελληνικά)
- Αξιώματα (νέα ελληνικά)
- Ιστορία (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)