πρωτομάρτυρας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	πρωτομάρτυρας	οι	πρωτομάρτυρες
γενική	του του/της	πρωτομάρτυρα πρωτομάρτυρος	των	πρωτομαρτύρων
αιτιατική	τον/την	πρωτομάρτυρα	τους/τις	πρωτομάρτυρες
κλητική		πρωτομάρτυρα		πρωτομάρτυρες
Ο πρώτος τύπος της γενικής ενικού, μόνο για το αρσενικό. Ο δεύτερος τύπος, και για τα δύο γένη, είναι λόγιος. Για την αστάθεια τύπων της γενικής ενικού του θηλυκού, σε -ος, σε -α, δείτε τα σχόλια στο Παράρτημα: «επιστήμονας».
Κατηγορία όπως «επιστήμονας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρωτομάρτυρας < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή πρωτομάρτυς. Μορφολογικά αναλύεται σε πρωτο- + μάρτυρας

Ουσιαστικό

πρωτομάρτυρας αρσενικό ή θηλυκό

1. (εκκλησιαστικός όρος) (ως προσωνυμία του αγίου Στεφάνου και της αγίας Θέκλης) ο πρώτος χριστιανός που υπέστη μαρτυρικό θάνατο για την πίστη του
2. (κατ’ επέκταση) αυτός που θυσιάστηκε πρώτος ή μεταξύ των πρώτων για ένα ιδανικό

Άλλες μορφές

• πρωτομάρτυς

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις πρώτος και μάρτυρας

Μεταφράσεις

    πρωτομάρτυρας

Πηγές

• πρωτομάρτυρας - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• πρωτομάρτυρας - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)