συνύπαρξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συνύπαρξη	οι	συνυπάρξεις
γενική	της	συνύπαρξης*	των	συνυπάρξεων
αιτιατική	τη	συνύπαρξη	τις	συνυπάρξεις
κλητική		συνύπαρξη		συνυπάρξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συνυπάρξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνύπαρξη < (ελληνιστική κοινή) συνύπαρξις < αρχαία ελληνική συνυπάρχω < σύν + ὑπάρχω < ὑπο- + ἄρχω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂érgʰ- (ἄρχω)

Ουσιαστικό

συνύπαρξη θηλυκό

1. η ταυτόχρονη ύπαρξη
2. η συμβίωση

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συνυπάρχω, υπάρχω και άρχω

Μεταφράσεις

    συνύπαρξη

αγγλικά : coexistence (en) γαλλικά : coexistence (fr) γερμανικά : Koexistenz (de) πολωνικά : koegzystencja (pl), współistnienie (pl)