φετιάλιοι

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	φετιάλιοι
γενική	τῶν	φετιαλίων
δοτική	τοῖς	φετιαλίοις
αιτιατική	τοὺς	φετιαλίους
κλητική ὦ!		φετιάλιοι
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φετιάλιοι (ελληνιστική κοινή) < (άμεσο δάνειο) λατινική fetiales < fetialis

Κύριο όνομα

φετιάλιοι αρσενικό, μόνο στον πληθυντικό (& φιτιαλεῖς & φητιάλιοι)

• (ελληνιστική κοινή , νομικός όρος) 20 ρωμαίοι ειρηνοδίκες ιερείς που κήρυτταν επίσημα την έναρξη ειρήνη, ανακωχής, συμμαχίας κ.λπ.

  ※  τῶν καλουμένων φετιαλίων. οὗτοι δ΄ ἂν εἴησαν κατὰ τὴν Ἑλληνικὴν καλούμενοι διάλεκτον εἰρηνοδίκαι (Διονύσιος Αλικαρνασσεύς, Ρωμαϊκή Αρχαιολογία, 2.72.1)

Πηγές

• φετιάλιοι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.