ωλεκράνιος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ωλεκράνιος	η	ωλεκράνια	το	ωλεκράνιο
γενική	του	ωλεκράνιου	της	ωλεκράνιας	του	ωλεκράνιου
αιτιατική	τον	ωλεκράνιο	την	ωλεκράνια	το	ωλεκράνιο
κλητική		ωλεκράνιε		ωλεκράνια		ωλεκράνιο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ωλεκράνιοι	οι	ωλεκράνιες	τα	ωλεκράνια
γενική	των	ωλεκράνιων	των	ωλεκράνιων	των	ωλεκράνιων
αιτιατική	τους	ωλεκράνιους	τις	ωλεκράνιες	τα	ωλεκράνια
κλητική		ωλεκράνιοι		ωλεκράνιες		ωλεκράνια
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «θαυμάσιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ωλεκράνιος < ωλέκραν(ο) + -ιος

Προφορά

ΔΦΑ : /o.leˈkɾa.ni.os/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ω‐λε‐κρά‐νι‐ος

Επίθετο

ωλεκράνιος, -α, -ο

• (ανατομία) που αναφέρεται στο ωλέκρανο

  ο ωλεκράνιος βόθρος

  άλλες μορφές: ωλενοκράνιος

  ≈ συνώνυμα: ωλεκρανικός

Μεταφράσεις

    ωλεκράνιος

αγγλικά : olecranal (en), olecranial (en), olecranian (en) γαλλικά : olécranien (fr) , olécranienne

Πηγές

• «ωλέκρανο (& ωλεκράνιος)» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)