Ἀταλάντη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Ἀταλάντη	αἱ	Ἀταλάνται
γενική	τῆς	Ἀταλάντης	τῶν	Ἀταλαντῶν
δοτική	τῇ	Ἀταλάντῃ	ταῖς	Ἀταλάνταις
αιτιατική	τὴν	Ἀταλάντην	τὰς	Ἀταλάντᾱς
κλητική ὦ!		Ἀταλάντη		Ἀταλάνται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀταλάντᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀταλάνταιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀταλάντη < ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου ἀτάλαντος

Κύριο όνομα

Ἀταλάντη θηλυκό

1. (ελληνική μυθολογία) γυναικείο όνομα
2. (ελληνιστική σημασία) ονομασία νησίδων της Ελλάδας
3. (ελληνιστική σημασία) πόλη στην Ημαθία

Πηγές

• Ἀταλάντη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.