ἐφολκίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐφολκίς	αἱ	ἐφολκίδες
γενική	τῆς	ἐφολκίδος	τῶν	ἐφολκίδων
δοτική	τῇ	ἐφολκίδῐ	ταῖς	ἐφολκίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἐφολκίδᾰ	τὰς	ἐφολκίδᾰς
κλητική ὦ!		ἐφολκίς*		ἐφολκίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐφολκίδε
γεν-δοτ	τοῖν		ἐφολκίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐφολκίς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἐφολκίς θηλυκό

1. άχθος, βάρος
2. (ναυτικός όρος) ρυμουλκούμενο σκάφος

Πηγές

• ἐφολκίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐφολκίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.