ἴδιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
	ῐδιο-
ονομαστική	ὁ	ἴδιος	ἡ	ἰδίᾱ & ἴδιος	τὸ	ἴδιον
γενική	τοῦ	ἰδίου	τῆς	ἰδίᾱς & ἰδίου	τοῦ	ἰδίου
δοτική	τῷ	ἰδίῳ	τῇ	ἰδίᾳ & ἰδίῳ	τῷ	ἰδίῳ
αιτιατική	τὸν	ἴδιον	τὴν	ἰδίᾱν & ἴδιον	τὸ	ἴδιον
κλητική ὦ!		ἴδιε		ἰδίᾱ & ἴδιε		ἴδιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἴδιοι	αἱ	ἴδιαι & ἴδιοι	τὰ	ἴδιᾰ
γενική	τῶν	ἰδίων	τῶν	ἰδίων & ἰδίων	τῶν	ἰδίων
δοτική	τοῖς	ἰδίοις	ταῖς	ἰδίαις & ἰδίοις	τοῖς	ἰδίοις
αιτιατική	τοὺς	ἰδίους	τὰς	ἰδίᾱς & ἰδίους	τὰ	ἴδιᾰ
κλητική ὦ!		ἴδιοι		ἴδιαι & ἴδιοι		ἴδιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἰδίω	τὼ	ἰδίᾱ & ἰδίω	τὼ	ἰδίω
γεν-δοτ	τοῖν	ἰδίοιν	τοῖν	ἰδίαιν & ἰδίοιν	τοῖν	ἰδίοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, λιγότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'δίκαιος' όπως «δίκαιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἴδιος < *ϝhέδιος < ἔ (< ἐέ < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *se) + παραγωγική κατάληξη‎ -διος) • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

ἴδιος, -α/ος, -ον, συγκριτικός : ἰδιώτερος/ἰδιαίτερος, υπερθετικός :  ἰδιώτατος/ἰδιαίτατος

1. ιδιαίτερος
2. ιδιωτικός
3. ιδιόμορφος, ιδιόρρυθμος
4. ασυνήθιστος
5. ίδιος

Παράγωγα

• ἰδίως (επίρρημα) - ἰδιαιτέρως
• (ουσιαστικοποιημένο)
  1. οἱ ἴδιοι (οι οικείοι)
  2. ἡ ἰδία (η πατρίδα, η χώρα καταγωγής)
  3. τὰ ἴδια (οι ιδιωτικές υποθέσεις)
• ἰδιο-, ἰδιό-, ἰδι- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα ἰδιο- στο Βικιλεξικό

Πηγές

• ἴδιος - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• ἴδιος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἴδιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.