ὀπισθοβάτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ὀπισθοβάτης	οἱ	ὀπισθοβάται
γενική	τοῦ	ὀπισθοβάτου	τῶν	ὀπισθοβατῶν
δοτική	τῷ	ὀπισθοβάτῃ	τοῖς	ὀπισθοβάταις
αιτιατική	τὸν	ὀπισθοβάτην	τοὺς	ὀπισθοβάτᾱς
κλητική ὦ!		ὀπισθοβάτᾰ		ὀπισθοβάται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὀπισθοβάτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ὀπισθοβάταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὀπισθοβάτης < ὀπισθο- + -βάτης

Ουσιαστικό

ὀπισθοβάτης αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) (μειωτικό) ο επιβήτορας

Εκφράσεις

• ὀπισθοβάτης πούς: παράλυτο πόδι

Συγγενικά

• ὀπισθοβατικός

Πηγές

• ὀπισθοβάτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.