Βαλιαρεῖς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Βαλιαρεῖς - Βαλιαρῆς*
γενική	τῶν	Βαλιαρέων
δοτική	τοῖς	Βαλιαρεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	Βαλιαρέᾱς
κλητική ὦ!		Βαλιαρεῖς - Βαλιαρῆς*
* αττικός τύπος.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'βασιλεύς' όπως «βασιλεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Βαλιαρεῖς < πληθυντικός αριθμός του Βαλιαρεύς < Βαλιαρίδες

Ουσιαστικό

Βαλιαρεῖς αρσενικό, μόνο στον πληθυντικό

• (ελληνιστική κοινή) (πατριδωνυμικό) οι κάτοικοι των Βαλεαρίδων (Βαλιαρίδες)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη Βαλιαρίδες

Πηγές

• Βαλιαρεῖς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.