Εὔα

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ἡ	Εὔᾱ
γενική	τῆς	Εὔᾱς
δοτική	τῇ	Εὔᾳ
αιτιατική	τὴν	Εὔᾱν
κλητική ὦ!		Εὔᾱ
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Εὔα (ελληνιστική κοινή) < (άμεσο δάνειο) εβραϊκή חוה (khavá)

Κύριο όνομα

Εὔα θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή, θρησκεία) η Εύα, βιβλικό πρόσωπο

Πηγές

• «Εὔα» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.