ανθώ

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης: Ανθώ, ἀνθῶ, Ἀνθώ

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

ανθώ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀνθῶ (ἀνθέω)

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /anˈθo/
τυπογραφικός συλλαβισμός: αν‐θώ

Ρήμα[επεξεργασία]

ανθώ, πρτ.: ανθούσα, αόρ.: άνθησα (χωρίς παθητική φωνή) Συγκρίνετε με το ανθίζω.

  1. (μεταφορικά) ανθίζω, ακμάζω
    Στο κέντρο της πόλης ανθεί η παραοικονομία.
  2. (λόγιο, λογοτεχνικό) ανθίζω (για φυτά)
    ※  Κυκλάμινο, κυκλάμινο στου βράχου τη σχισμάδα,
    πού βρήκες χρώματα κι ανθείς, πού μίσχο και σαλεύεις;
    Γιάννης Ρίτσος, «Κουβέντα με ένα λουλούδι», συλλογή ποιημάτων 18 λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας.

Συγγενικά[επεξεργασία]

→ και δείτε τη λέξη άνθος

Κλίση[επεξεργασία]

Συγκρίνετε τους αόριστους άνθησα του ανθώ & άνθισα του ανθίζω

Μεταφράσεις[επεξεργασία]


Πηγές[επεξεργασία]