κυκλάμινο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κυκλάμινο	τα	κυκλάμινα
γενική	του	κυκλάμινου	των	κυκλάμινων
αιτιατική	το	κυκλάμινο	τα	κυκλάμινα
κλητική		κυκλάμινο		κυκλάμινα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κυκλάμινο < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κυκλάμινον (ουδέτερο) < ελληνιστική κοινή κυκλάμινος (αρσενικό ή θηλυκό) < → δείτε  αρχαία ελληνική κύκλος

Κυκλάμινα.

Προφορά

ΔΦΑ : /ciˈkla.mi.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κυ‐κλά‐μι‐νο

Ουσιαστικό

κυκλάμινο ουδέτερο

• (λουλούδι) ποώδες φυτό του γένους Cyclamen με καρδιοειδή μοβ ή λευκά άνθη

  ※  Κυκλάμινο, κυκλάμινο στου βράχου τη σχισμάδα,
  πού βρήκες χρώματα κι ανθείς, πού μίσχο και σαλεύεις;

  Γιάννης Ρίτσος, «Κουβέντα με ένα λουλούδι», ποιητική συλλογή 18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας.

Άλλες μορφές

ιδιωματικά ή λογοτεχνικά

• κυκλάμενο
• κυκλάμι
• κυκλαμιά

Υπώνυμα

• Κυκλάμινο το γραικό - Cyclamen graecum
• Κυκλάμινο το κυπριακό

Παράγωγα

• κυκλαμινάκι (υποκοριστικό)

Συγγενικά

• σικλαμέν (χρώμα)
• → δείτε τη λέξη κύκλος

Μεταφράσεις

    κυκλάμινο

αγγλικά : cyclamen (en) γαλλικά : cyclamen (fr) ιταλικά : ciclamino (it) τουρκικά : siklamen (tr)

Πηγές

• κυκλάμινο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• κυκλάμινο - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)