αποσκίρτηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποσκίρτηση	οι	αποσκιρτήσεις
γενική	της	αποσκίρτησης*	των	αποσκιρτήσεων
αιτιατική	την	αποσκίρτηση	τις	αποσκιρτήσεις
κλητική		αποσκίρτηση		αποσκιρτήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποσκιρτήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποσκίρτηση < αποσκιρτώ

Ουσιαστικό

αποσκίρτηση θηλυκό

1. μεταπήδηση σε άλλο πολιτικό, ιδεολογικό κλπ χώρο
2. αυτομολία, αυτομόληση

   η αποσκίρτηση στη Δύση δύο Σοβιετικών μυστικών πρακτόρων

Μεταφράσεις

    αποσκίρτηση

αγγλικά : defection (en)