δίκροτον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

δίκροτον

1. αιτιατική ενικού, αρσενικού ή θηλυκού γένους του δίκροτος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του δίκροτος

   ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: δίκροτο ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου δίκροτος

Δείτε επίσης

• (καθαρεύουσα)

  ※  Εἰς τοιαύτην κατάστασιν ἦτον τὸ στρατόπεδον ὅταν ἔφθασεν εἰς τὸν Πειραιᾶ καὶ ὁ Κόχραν διωρισμένος ἀπὸ τὴν Ἐθνικὴν Συνέλευσιν Ναύαρχος. Ἔφερε δὲ μεθ’ ἑαυτοῦ διάφορα πολεμικὰ πλοῖα, ἐν οἷς καὶ τὸ δίκροτον ἡ «Ἑλλάς». (Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη, 95)