κακοκλεψία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κακοκλεψία	οι	κακοκλεψίες
γενική	της	κακοκλεψίας	των	κακοκλεψιών
αιτιατική	την	κακοκλεψία	τις	κακοκλεψίες
κλητική		κακοκλεψία		κακοκλεψίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Προφορά

/?/

Ετυμολογία el

κακοκλεψία < κακο- + κλέψιμο + -ία

Ουσιαστικό

η κακοκλεψία ^(el) θηλυκό

• το να «κλέβει» άνδρας γυναίκα (συνήθως με σκοπό τον γάμο) χωρίς την συναίνεσή της (πχ. έθιμο Κιργιζίας) ή όταν είναι ανήλικη χωρίς την συναίνεση των γονέων της