τοπώνυμο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τοπώνυμο	τα	τοπώνυμα
γενική	του	τοπωνύμου & τοπώνυμου	των	τοπωνύμων
αιτιατική	το	τοπώνυμο	τα	τοπώνυμα
κλητική		τοπώνυμο		τοπώνυμα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τοπώνυμο < τοπο- + όνομα

Ουσιαστικό

τοπώνυμο ουδέτερο

• τοπωνύμιο (χρησιμοποιείται σπάνια, κύρια χρήση έχει το τοπωνύμιο)

  ※  Τοπώνυμο ή όνομα είναι αφτά καθαφτά ιστορία, επειδή συγκεντρώνουνε μοναχά τους αιώνες στις τρεις ή τέσσερείς τους συλλαβές (Νέα Εστία, τόμος 64, σελ. 1635)

  ※  Δόμνα, όνομα κύριο, σώζεται ακόμη στήν Πόλη .... Είχε καταντήσει επίσημος τύπος, μάλιστα και τοπώνυμο (Ιωάννης Ψυχάρης, Μεγάλη Ρωμαϊκή Επιστημονική Γραμματική, τόμος 3, 1937)

  ※  Τό σλαβικό λοιπόν αυτό τοπώνυμο δεν άλλαξε στον καιρό τής τουρκοκρατίας (Από το λειμώνα της παράδοσης, Πηλειορίτικα Β΄, Βαγγέλης Σκουβαράς, Εκδ. Οίκος Αστήρ, 1983, σελ. 115)