υπερέκθεση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υπερέκθεση	οι	υπερεκθέσεις
γενική	της	υπερέκθεσης*	των	υπερεκθέσεων
αιτιατική	την	υπερέκθεση	τις	υπερεκθέσεις
κλητική		υπερέκθεση		υπερεκθέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, υπερεκθέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υπερέκθεση < υπερ- + έκθεση

Ουσιαστικό

υπερέκθεση θηλυκό

1. έκθεση σε κάτι (επίδραση από κάτι) σε μεγάλο βαθμό, περισσότερο απ' ότι χρειάζεται ή αρμόζει
2. μεγάλη έκθεση (ζωγραφικής κ.λπ.)

Αντώνυμα

• υποέκθεση [1]