φαντάζω

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φαντάζω < αρχαία ελληνική φαντάζω (φανερώνω)

Ρήμα

φαντάζω

1. εντυπωσιάζω με την εμφάνισή μου

   Πώς φαντάζω με το νυφικό;

2. στο τρίτο πρόσωπο, ως απρόσωπο (φαντάζει) έχει την έννοια του μοιάζει, φαίνεται

   Φαντάζει απίθανο να έρθει πια τέτοια ώρα

   Τώρα πιά φαντάζει παράδοξο να συμφωνήσει

Συγγενικές λέξεις

• φαντάζομαι
• φανταχτερός
• → δείτε τη λέξη: φαντασία

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	φαντάζω	φάνταζα	θα φαντάζω	να φαντάζω		φαντάζοντας
β' ενικ.	φαντάζεις	φάνταζες	θα φαντάζεις	να φαντάζεις	φάνταζε
γ' ενικ.	φαντάζει	φάνταζε	θα φαντάζει	να φαντάζει
α' πληθ.	φαντάζουμε	φαντάζαμε	θα φαντάζουμε	να φαντάζουμε
β' πληθ.	φαντάζετε	φαντάζατε	θα φαντάζετε	να φαντάζετε	φαντάζετε
γ' πληθ.	φαντάζουν	φάνταζαν φαντάζανε	θα φαντάζουν	να φαντάζουν
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		φάνταξα	θα φαντάξω	να φαντάξω		φαντάξει
β' ενικ.		φάνταξες	θα φαντάξεις	να φαντάξεις	φάνταξε
γ' ενικ.		φάνταξε	θα φαντάξει	να φαντάξει
α' πληθ.		φαντάξαμε	θα φαντάξουμε	να φαντάξουμε
β' πληθ.		φαντάξατε	θα φαντάξετε	να φαντάξετε	φαντάξτε
γ' πληθ.		φάνταξαν φαντάξανε	θα φαντάξουν	να φαντάξουν
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω φαντάξει	είχα φαντάξει	θα έχω φαντάξει	να έχω φαντάξει
β' ενικ.	έχεις φαντάξει	είχες φαντάξει	θα έχεις φαντάξει	να έχεις φαντάξει
γ' ενικ.	έχει φαντάξει	είχε φαντάξει	θα έχει φαντάξει	να έχει φαντάξει
α' πληθ.	έχουμε φαντάξει	είχαμε φαντάξει	θα έχουμε φαντάξει	να έχουμε φαντάξει
β' πληθ.	έχετε φαντάξει	είχατε φαντάξει	θα έχετε φαντάξει	να έχετε φαντάξει
γ' πληθ.	έχουν φαντάξει	είχαν φαντάξει	θα έχουν φαντάξει	να έχουν φαντάξει

Μεταφράσεις

    φαντάζω