Ἄμοργος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ἡ	Ἄμοργος
γενική	τῆς	Ἀμόργου
δοτική	τῇ	Ἀμόργῳ
αιτιατική	τὴν	Ἄμοργον
κλητική ὦ!		Ἄμοργε
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «κάμινος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἄμοργος < αρχαία ελληνική ἄμοργος < μετακίνηση τόνου στο ἀμοργός (ως συνώνυμο του ἀμοργίς) < ἀμέργω

Κύριο όνομα

Ἄμοργος, -ου θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) άλλη μορφή του Ἀμοργός

Πηγές

• Ἄμοργος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.