sédentaire

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

sédentaire < λατινική sedentarius < sedere (κάθομαι)

Προφορά

ΔΦΑ : /se.dɑ̃.tɛʁ/

Επίθετο

ενικός	πληθυντικός
sédentaire	sédentaires

sédentaire ^(fr) αρσενικό ή θηλυκό

1. (γεωγραφία, ιστορία, λέγεται για πληθυσμούς) μη νομαδικός
2. που δεν θέλει να εγκαταλείπει την κατοικία του, σπιτόγατος, καθιστικός
3. σταθερός σε έναν τόπο

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
sédentaire	sédentaires

sédentaire ^(fr) αρσενικό ή θηλυκό

• μη νομαδικός

  peuple sédentaire/nomade - μη νομαδικός/νομαδικός λαός

Αντώνυμα

• ambulant
• errant
• nomade