φραγκοράφτρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	φραγκοράφτρα	οι	φραγκοράφτρες
γενική	της	φραγκοράφτρας		—
αιτιατική	τη	φραγκοράφτρα	τις	φραγκοράφτρες
κλητική		φραγκοράφτρα		φραγκοράφτρες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φραγκοράφτρα < φραγκοράφτης + κατάληξη θηλυκού -τρα

Ουσιαστικό

φραγκοράφτρα θηλυκό (αρσενικό φραγκοράφτης)

• (παρωχημένο, επάγγελμα) γυναίκα που ράβει φράγκικα (δυτικότροπα) ρούχα κατ' επάγγελμα

  ※  Η σοφή γυναίκα, η Φαναριώτισσα με τη λεπτή ανατροφή, ήταν και νοικοκυρά μεγάλη. Και φραγκοράφτρα ακόμα. (Γρηγόριος Ξενόπουλος, Η ζωή μου σαν μυθιστόρημα, Αυτοβιογραφέα, Άπαντα, τ. 1, Αθήνα, 1972, σ.72)

Πηγές

• φραγκοράφτης - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας