μονοκόκαλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	μονοκόκαλος	η	μονοκόκαλη	το	μονοκόκαλο
γενική	του	μονοκόκαλου	της	μονοκόκαλης	του	μονοκόκαλου
αιτιατική	τον	μονοκόκαλο	τη	μονοκόκαλη	το	μονοκόκαλο
κλητική		μονοκόκαλε		μονοκόκαλη		μονοκόκαλο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	μονοκόκαλοι	οι	μονοκόκαλες	τα	μονοκόκαλα
γενική	των	μονοκόκαλων	των	μονοκόκαλων	των	μονοκόκαλων
αιτιατική	τους	μονοκόκαλους	τις	μονοκόκαλες	τα	μονοκόκαλα
κλητική		μονοκόκαλοι		μονοκόκαλες		μονοκόκαλα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μονοκόκαλος < μονο- + κόκαλ(ο) + -ος

Προφορά

ΔΦΑ : /mo.noˈko.ka.los/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μο‐νο‐κό‐κα‐λος

Επίθετο

μονοκόκαλος, -η, -ο

1. (κυριολεκτικά) που έχει ένα κόκαλο
2. (συνεκδοχικά) άκαμπτος, δύσκαμπτος

   ≈ συνώνυμα: μονοκόμματος, αλύγιστος

3. (μεταφορικά) που δεν αλλάζει γνώμη

   ≈ συνώνυμα: ισχυρογνώμων & στις μεταφορικές σημασίες τους: δύσκαμπτος, αλύγιστος

Άλλες γραφές

• μονοκόκκαλος (μη απλοποιημένη γραφή)

Μεταφράσεις

    μονοκόκαλος

Πηγές

• «μονοκόκκαλος» – ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• μονοκόκαλος - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)