πολέμαρχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πολέμαρχος	οι	πολέμαρχοι
γενική	του	πολεμάρχου & πολέμαρχου	των	πολεμάρχων
αιτιατική	τον	πολέμαρχο	τους	πολεμάρχους & πολέμαρχους
κλητική		πολέμαρχε		πολέμαρχοι
Κατηγορία όπως «δάσκαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολέμαρχος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πολέμαρχος

Προφορά

ΔΦΑ : /poˈle.maɾ.xos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πο‐λέ‐μαρ‐χος

τονικό παρώνυμο: πολεμάρχος

Ουσιαστικό

πολέμαρχος αρσενικό

1. αρχηγός στρατιωτικού ή αντάρτικου σώματος
2. γενναίος πολεμιστής
3. (ιστορία) ένας από τους εννέα άρχοντες στην αρχαία Αθήνα ο οποίος ήταν αρμόδιος στα πολεμικά και στρατιωτικά ζητήματα για ένα έτος
4. (ιστορία) ο ανώτερος οπλαρχηγός στην περίοδο της Τουρκοκρατίας ο οποίος είχε απόλυτη εξουσία κι ευθύνη

Ταυτόσημο

• πολεμάρχης
• πολεμάρχος

Μεταφράσεις

    πολέμαρχος

αγγλικά : polemarch (en) γαλλικά : polémarque (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	πολέμαρχος	οἱ	πολέμαρχοι
γενική	τοῦ	πολεμάρχου	τῶν	πολεμάρχων
δοτική	τῷ	πολεμάρχῳ	τοῖς	πολεμάρχοις
αιτιατική	τὸν	πολέμαρχον	τοὺς	πολεμάρχους
κλητική ὦ!		πολέμαρχε		πολέμαρχοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πολεμάρχω
γεν-δοτ	τοῖν		πολεμάρχοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολέμαρχος< πόλεμ(ος) + -αρχος (< ἂρχω)

Ουσιαστικό

πολέμαρχος αρσενικό

• ένας από τους εννέα άρχοντες στην αρχαία Αθήνα που ήταν αρμόδιος στα πολεμικά και στρατιωτικά ζητήματα για ένα έτος

  ※  4ος, 3ος αιώνας Ξενοφών, Ἑλληνικά, 5.2.30 @greek-language.gr Μετάφραση (1966): Ρόδης Ρούφος

  ἐγὼ δὲ τοῦ νόμου κελεύοντος ἐξεῖναι πολεμάρχῳ λαβεῖν, εἴ τις δοκεῖ ἄξια θανάτου ποιεῖν, λαμβάνω τουτονὶ Ἰσμηνίαν, ὡς πολεμοποιοῦντα

  Τώρα, ο νόμος ορίζει ότι ο πολέμαρχος έχει δικαίωμα να συλλαμβάνει όποιον κρίνει ότι αξίζει τον θάνατο για τις πράξεις του· σύμφωνα λοιπόν μ᾽ αυτόν, εγώ συλλαμβάνω τούτον δω τον Ισμηνία, σαν υποκινητή πολέμου.

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• πολέμαρχος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πολέμαρχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.