σκοτεινότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σκοτεινότης	αἱ	σκοτεινότητες
γενική	τῆς	σκοτεινότητος	τῶν	σκοτεινοτήτων
δοτική	τῇ	σκοτεινότητῐ	ταῖς	σκοτεινότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σκοτεινότητᾰ	τὰς	σκοτεινότητᾰς
κλητική ὦ!		σκοτεινότης		σκοτεινότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκοτεινότητε
γεν-δοτ	τοῖν		σκοτεινοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκοτεινότης < σκοτεινό(ς) + -της

Ουσιαστικό

σκοτεινότης, -ητος θηλυκό

• σκοτεινότητα, το σκοτάδι, το ασαφές

  ※  5ος/4ος↑ αιώνας ⌘ Πλάτων, Σοφιστής^w, 254a

  ὁ μέν ἀποδιδράσκων εἰς τήν τοῦ μή ὄντος σκοτεινότητα, τριβῇ προσαπτόμενος αὐτῆς, διά τό σκοτεινόν τοῦ τόπου κατανοῆσαι χαλεπός

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη σκότος

Πηγές

• σκοτεινότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.