τιτθός

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	τιτθός	οἱ	τιτθοί
γενική	τοῦ	τιτθοῦ	τῶν	τιτθῶν
δοτική	τῷ	τιτθῷ	τοῖς	τιτθοῖς
αιτιατική	τὸν	τιτθόν	τοὺς	τιτθούς
κλητική ὦ!		τιτθέ		τιτθοί
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τιτθώ
γεν-δοτ	τοῖν		τιτθοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

τιτθός < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

τιτθός, -οῦ αρσενικό

(ανατομία) γυναικείος μαστός ή θηλή γυναικείου μαστού, ρώγα
※ 5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Ἀφορισμοί, (Aphorismi), κεφ. 5.53, p. 552 @scaife.perseus
Ὁκόσαι διαφθείρειν μέλλουσι τὰ ἔμβρυα, ταύτῃσιν οἱ τιτθοὶ ἰσχνοὶ γίνονται· ἢν δὲ πάλιν σκληροὶ γένωνται, ὀδύνη ἔσται ἢ ἐν τοῖσι τιτθοῖσιν, ἢ ἐν τοῖσιν ἰσχίοισιν, ἢ ἐν τοῖσιν ὀφθαλμοῖσιν, ἢ ἐν τοῖσι γούνασι, καὶ οὐ διαφθείρουσιν.

※ 5ος/4ος↑ αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, θεσμοφοριάζουσαι, στίχ. 640 @scaife.perseus
καὶ νὴ Δία τιτθούς γʼ ὥσπερ ἡμεῖς οὐκ ἔχει.

※ 5ος/4ος πκε αιώνας, Λυσίας, Ὑπὲρ τοῦ Ἐρατοσθένους φόνου ἀπολογία, 1.10
καὶ οὕτως ἤδη συνειθισμένον ἦν, ὥστε πολλάκις ἡ γυνὴ ἀπῄει κάτω καθευδήσουσα ὡς τὸ παιδίον, ἵνα τὸν τιτθὸν αὐτῷ διδῷ καὶ μὴ βοᾷ.
Και είχαμε ήδη συνηθίσει τόσο, ώστε πολλές φορές η γυναίκα μου έφευγε και πήγαινε να κοιμηθεί κάτω με το παιδί, για να το θηλάζει και να μην κλαίει.

Μετάφραση: Θ. Κ. Στεφανόπουλος, @greek‑language.gr

※ 5ος/4ος πκε αιώνας, Λυσίας, Ὑπὲρ τοῦ Ἐρατοσθένους φόνου ἀπολογία, 1.12
καὶ ἐγὼ τὴν γυναῖκα ἀπιέναι ἐκέλευον καὶ δοῦναι τῷ παιδίῳ τὸν τιτθόν, ἵνα παύσηται κλᾶον.
Εγώ τότε έλεγα στη γυναίκα μου να κατεβεί κάτω και να θηλάσει το παιδί, για να σταματήσει να κλαίει.

Μετάφραση: Θ. Κ. Στεφανόπουλος, @greek‑language.gr

※ 2ος↓ αιώνας ⌘ Γαληνός, De marcore, 9, p. 701 @scaife.perseus
ἐμοὶ μὲν δὴ βέλτιον οὐδὲν εἰς τὰ τοιαῦτα γάλακτος εἶναι δοκεῖ, μάλιστα μὲν εἴ τις αὐτὸ ὑπομένει βδάλλειν ἐντιθέμενος τῷ στόματι γυναικεῖον τιτθὸν, ὥσπερ Εὐρυφῶν τε καὶ Ἡρόδικος ἐπὶ τῶν φθινόντων ἀξιοῦσιν· εἰ δὲ μὴ, ἀλλὰ τό γε τῆς ὄνου λαμβάνειν ἔτι θερμὸν, ἐλαχίστῳ χρόνῳ ὡμιληκὸς τῷ περιέχοντι.
(ανατομία) (σπάνια) ανδρικός μαστός
(ανατομία, θηλαστικό ζώο) (για ζώα) θηλή
άτομο που έχει αναλάβει την ανατροφή κάποιου, η τροφός
≈ συνώνυμα: τιθήνη

Συνώνυμα[επεξεργασία]

τίτθη

Συγγενικά[επεξεργασία]

→ και δείτε τη λέξη τιτθεύω

Πηγές[επεξεργασία]

τιτθός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
τιτθός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

τιτθός

Πίνακας περιεχομένων

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Συνώνυμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

τιτθός

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Συνώνυμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

Αναζήτηση