αυτοτέλεια

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αυτοτέλεια	οι	αυτοτέλειες
γενική	της	αυτοτέλειας	των	αυτοτελειών
αιτιατική	την	αυτοτέλεια	τις	αυτοτέλειες
κλητική		αυτοτέλεια		αυτοτέλειες
Ο πληθυντικός είναι δύσχρηστος
Κατηγορία όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αυτοτέλεια < αρχαία ελληνική αὐτοτέλεια

Ουσιαστικό

αυτοτέλεια θηλυκό

• η μη ύπαρξη εξάρτησης από οτιδήποτε και οποιονδήποτε, η ανεξαρτησία

Μεταφράσεις

    αυτοτέλεια