θραύω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

θραύω < αρχαία ελληνική θραύω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dʰreu- (θραύω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈθɾa.vo/

Ρήμα

θραύω (παθητική φωνή: θραύομαι)

• (λόγιο) σπάω, σπάζω

Συγγενικά

• άθραυστος
• εύθραυστος
• θραύση
• θραύσμα
• θραυσμένος
• κεφαλοθραύστης
• καρυοθραύστης
• κυματοθραύστης
• λιθοθραύστης
• παγοθραύστης
• παγοθραυστικό
• παγοθραυστικός
• -θραύστης

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	θραύω	έθραυα	θα θραύω	να θραύω		θραύοντας
β' ενικ.	θραύεις	έθραυες	θα θραύεις	να θραύεις	θραύε
γ' ενικ.	θραύει	έθραυε	θα θραύει	να θραύει
α' πληθ.	θραύουμε	θραύαμε	θα θραύουμε	να θραύουμε
β' πληθ.	θραύετε	θραύατε	θα θραύετε	να θραύετε	θραύετε
γ' πληθ.	θραύουν(ε)	έθραυαν θραύαν(ε)	θα θραύουν(ε)	να θραύουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		έθραυσα	θα θραύσω	να θραύσω		θραύσει
β' ενικ.		έθραυσες	θα θραύσεις	να θραύσεις	θραύσε
γ' ενικ.		έθραυσε	θα θραύσει	να θραύσει
α' πληθ.		θραύσαμε	θα θραύσουμε	να θραύσουμε
β' πληθ.		θραύσατε	θα θραύσετε	να θραύσετε	θραύστε
γ' πληθ.		έθραυσαν θραύσαν(ε)	θα θραύσουν(ε)	να θραύσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω θραύσει	είχα θραύσει	θα έχω θραύσει	να έχω θραύσει
β' ενικ.	έχεις θραύσει	είχες θραύσει	θα έχεις θραύσει	να έχεις θραύσει
γ' ενικ.	έχει θραύσει	είχε θραύσει	θα έχει θραύσει	να έχει θραύσει
α' πληθ.	έχουμε θραύσει	είχαμε θραύσει	θα έχουμε θραύσει	να έχουμε θραύσει
β' πληθ.	έχετε θραύσει	είχατε θραύσει	θα έχετε θραύσει	να έχετε θραύσει
γ' πληθ.	έχουν θραύσει	είχαν θραύσει	θα έχουν θραύσει	να έχουν θραύσει

Μεταφράσεις

    θραύω

→ δείτε τη λέξη σπάζω