κοπανώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κοπανώ < κοπανίζω < (ελληνιστική κοινή) κοπανίζω < κόπανος < αρχαία ελληνική κόπτω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *kop- (χτυπώ, πλήττω)

Ρήμα

κοπανώ

1. χτυπώ τα ρούχα με τον κόπανο
2. χτυπώ κάτι ή κάποιον, του καταφέρω διαδοχικά χτυπήματα

   ※  Κοιμήσου τώρα και κλείσε τα παράθυρα. Δεν μπορώ να τ' ακούω, τα κοπανά ο αγέρας... (Γιάννης Ξανθούλης (1984) Το καλοκαίρι που χάθηκε στο χειμώνα [μυθιστόρημα])

   ≈ συνώνυμα: χτυπώ, σφυροκοπώ

3. την κοπανάω:
   1. απουσιάζω αδικαιολόγητα από κάπου όπου έχω υποχρέωση να βρίσκομαι (λ.χ. από το σχολείο, την εργασία, μια συγκέντρωση) ή αποχωρώ, συνήθως για να αποφύγω κάτι δυσάρεστο

      ⮡  η ώρα πήγε 3, οπότε εγώ την κοπανάω γιατί βαρέθηκα και δεν έχω όρεξη να να ακούω όλες αυτές τις ανοησίες μέχρι το βράδυ

      ≈ συνώνυμα: κάνω κοπάνα

   2. δραπετεύω

Άλλες μορφές

• κοπανάω

Μεταφράσεις

    χτυπώ

αγγλικά : clobber (en), smite (en) γαλλικά : battre (fr)

    κάνω κοπάνα

αγγλικά : wag (en) γαλλικά : sécher (fr)