κτητόρισσα

Αρχαία ελληνικά (grc)

λόγια μεσαιωνική ελληνική με αρχαία κλίση
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κτητόρισσα	αἱ	κτητόρισσαι
γενική	τῆς	κτητορίσσης	τῶν	κτητορισσῶν
δοτική	τῇ	κτητορίσσῃ	ταῖς	κτητορίσσαις
αιτιατική	τὴν	κτητόρισσαν	τὰς	κτητορίσσας
κλητική ὦ!		κτητόρισσα		κτητόρισσαι
1η κλίση, Κατηγορία 'θάλασσα' όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κτητόρισσα < κτήτωρ, κτητορ- / κτήτορ(ας) + -ισσα

Ουσιαστικό

κτητόρισσα θηλυκό

• (εκκλησιαστικός όρος) θηλυκό του κτήτωρ: ιδρύτρια μοναστηριού

  ※  13ος αιώνας ⌘ Νικηφόρος Γρηγοράς, Ῥωμαϊκὴ ἱστορία, 1, 178, 21–23 Patrologia Graeca ed.⌘Migne.

  Ἀλλ' ἐκεῖθεν διὰ βραχέος ἐκλήθη παρὰ τῆς κτητορίσσης τῆς τοῦ ἁγίου Ἀνδρέου μονῆς. Φιλολόγος γὰρ ἦν ἡ γυνὴ καὶ τὰ πολλὰ τῆς γλώττης τοῦ πατριάρχου ἐξεχομένη· διὸ καὶ κατοικίαν ἔγγιστα τῆς μονῆς δειμαμένη προσηγάγετο τοῦτον ἐκεῖσε· ὅπου καὶ χρόνου βραχέος παραῤῥυέντος τὸν βίον ἀπήλλαξεν.

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κτήτωρ

Πηγές

• κτητόρισσα - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• κτητόρισσα -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].