πλειοδότις

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πλειοδότις	αἱ	πλειοδότιδες
γενική	τῆς	πλειοδότιδος	τῶν	πλειοδοτίδων
δοτική	τῇ	πλειοδότιδι	ταῖς	πλειοδότισι(ν)
αιτιατική	τὴν	πλειοδότιν	τὰς	πλειοδότιδᾰς
κλητική ὦ!		πλειοδότι		πλειοδότιδες
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

πλειοδότις, -ιδος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) θηλυκό του πλειοδότης

Πηγές

• πλειοδότης (& θηλ. -ότις,-ιδος) - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .