anger

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

anger ^(en) (μη μετρήσιμο)

• ο θυμός, η οργή

  ⮡  He suppressed his anger and accepted the compromise.

  Κατέπνιξε την οργή του και δέχτηκε το συμβιβασμό.

Ρήμα

ενεστώτας	anger
γ΄ ενικό ενεστώτα	angers
αόριστος	angered
παθητική μετοχή	angered
ενεργητική μετοχή	angering

anger ^(en)

• (μεταβατικό και αμετάβατο) θυμώνω, προκαλώ την οργή

  ⮡  He is angered easily, but then gets over it.

  Θυμώνει εύκολα, αλλά μετά του περνάει.

  ⮡  His indifference angers me.

  Με θυμώνει η αδιαφορία του.

  ⮡  His radical views angered conservatives.

  Οι ριζοσπαστικές του απόψεις προκάλεσαν την οργή των συντηρητικών.

  ≈ συνώνυμα: get angry

Πηγές

• anger (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• anger (verb) - Oxford Learner's Dictionaries