brûlant

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

brûlant: μετοχή, ως επίθετο & ουσιαστικό

Προφορά

ΔΦΑ : /bʁy.lɑ̃/

^ⓘ 

Επίθετο

γένος	ενικός	πληθυντικός
αρσενικό	brûlant	brûlante
θηλυκό	brûlants	brûlantes

brûlant ^(fr)

1. καυτός, φλογερός, καυτερός

   ≈ συνώνυμα: chaud, ardent

   ⮡  le kébab doit être servi brûlant - το κεμπάπ πρέπει να σερβίρεται ζεστό

2. (μεταφορικά) φλογερός

   ⮡  il n'a pu pas contrôler son brûlant désir - δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τον φλογερό του πόθο

3. (μεταφορικά) αμφιλεγόμενος

Συγγενικά

• brûlé
• brûleur
• brûlure

→ και δείτε τη λέξη brûler

Ουσιαστικό

brûlant ^(en)

• (Βέλγιο) η καούρα

Μετοχή

brûlant ^(en)

• μετοχή ενεστώτα του ρήματος brûler

Πηγές

• brûlant - Dictionnaire de français (Λεξικό της γαλλικής γλώσσας) - Larousse online
• brûlant - CNRTL (Centre National de Resources Textuelles et Lexicales, 2005) από το Trésor de la langue française informatisé