καημένος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	καημένος	η	καημένη	το	καημένο
γενική	του	καημένου	της	καημένης	του	καημένου
αιτιατική	τον	καημένο	την	καημένη	το	καημένο
κλητική		καημένε		καημένη		καημένο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	καημένοι	οι	καημένες	τα	καημένα
γενική	των	καημένων	των	καημένων	των	καημένων
αιτιατική	τους	καημένους	τις	καημένες	τα	καημένα
κλητική		καημένοι		καημένες		καημένα
Κατηγορία όπως «αγαπημένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

καημένος < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική καημένος, μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος καίω, με θέμα καη- (όπως στον αρχαίο αόριστο ἐκάην), παράλληλος τύπος του καμένος

Προφορά

ΔΦΑ : /kai̯ˈme.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : καη‐μέ‐νος

Μετοχή

καημένος, -η, -ο

1. χαρακτηρισμός που δηλώνει οίκτο

   ↪ Βρε τον καημένο, τι έπαθε!

   ≈ συνώνυμα: κακόμοιρος, κακομοίρης

2. (λαϊκότροπο) καμένος

Άλλες γραφές

• καϊμένος
• (σπάνιο): καϋμένος (από το κεκαυμένος)

Συγγενικά

και γραφές με γιώτα

• καημενάκι
• καημενούλης, καημενούλα, καημενούλι
• καημενούλικος
• καημός
• κατακαημένος

→ και δείτε τη λέξη καίω

Μεταφράσεις

    κακόμοιος

αγγλικά : poor (en) γαλλικά : pauvre (fr)

    που έχει καεί

→ δείτε τη λέξη καμένος

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

καημένος < μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος καίω, με θέμα καη- (όπως στον αρχαίο αόριστο ἐκάην),

Μετοχή

καημένος

• μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος καίω

Συγγενικά

• κάημα
• καημός
• ξεκαημένος
• ὁλοκαημένος

→ και δείτε τη λέξη καίω