πρωτόγραφο
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- πρωτόγραφο < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική πρωτόγραφ(ον), ουδέτερο του πρωτόγραφος + -ο. Μορφολογικά αναλύεται σε πρωτό- + -γραφο, ουδέτερο του -γραφος.
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /pɾoˈto.ɣɾa.fo/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : πρω‐τό‐γρα‐φο
- τονικό παρώνυμο: πρωτογράφω
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
πρωτόγραφο ουδέτερο
Συγγενικά[επεξεργασία]
→ και δείτε τις λέξεις πρώτος και γράφω
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
πρωτόγραφο
|
Πηγές[επεξεργασία]
- Πρότυπο:Π:Χρηστικός
- πρωτόγραφος σελ.6316 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'σίδερο' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά ουδέτερα (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από τα μεσαιωνικά ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα μεσαιωνικά ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Λέξεις με πρόθημα πρωτό- (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Τονικά παρώνυμα (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)