σταφυλίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σταφυλίτης	οι	σταφυλίτες
γενική	του	σταφυλίτη	των	σταφυλιτών
αιτιατική	τον	σταφυλίτη	τους	σταφυλίτες
κλητική		σταφυλίτη		σταφυλίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σταφυλίτης < σταφυλ(ή) + -ίτης < αρχαία ελληνική στᾰφῠλή (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική staphylin)

Ουσιαστικό

σταφυλίτης αρσενικό

• (ανατομία) άλλη μορφή του σταφυλή

Πολυλεκτικοί όροι

• σταφυλίτης μυς (μυς στην πίσω επιφάνεια της σταφυλής)

Μεταφράσεις

    σταφυλίτης

→ δείτε τη λέξη σταφυλή

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	σταφυλίτης	οἱ	σταφυλῖται
γενική	τοῦ	σταφυλίτου	τῶν	σταφυλιτῶν
δοτική	τῷ	σταφυλίτῃ	τοῖς	σταφυλίταις
αιτιατική	τὸν	σταφυλίτην	τοὺς	σταφυλίτᾱς
κλητική ὦ!		σταφυλῖτᾰ		σταφυλῖται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σταφυλίτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		σταφυλίταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σταφυλίτης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική σταφυλ(ή) + -ίτης

Ουσιαστικό

στᾰφῠλῑ́της, -ου αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• προστάτης σταφυλιών (προσωνυμία του Διονύσου)

Πηγές

• σταφυλίτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.