σύγκλητος

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

σύγκλητος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σύγκλητος (επίθετο, εννοείται βουλή: μετά από πρόσκληση) < συγκαλέω / συγκαλῶ < σύν (σύγ-) + καλέω / καλῶ

• για τη σύγκλητο πανεπιστημίων < σημασιολογικό δάνειο από τη γερμανική Senat
• για τη ρωμαϊκή σύγκλητο < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή σύγκλητος, σημασιολογικό δάνειο από τη λατινική senatus

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsiŋ.ɡli.tos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σύ‐γκλη‐τος

παλιότερος συλλαβισμός : σύγ‐κλη‐τος

Ουσιαστικό

σύγκλητος θηλυκό

1. (εκπαίδευση) το ανώτερο διοικητικό όργανο ενός πανεπιστημίου
2. (ιστορία, πολιτική) πολιτικός θεσμός της αρχαίας Ρώμης

Συγγενικά

• συγκλητικός

Δείτε επίσης

• σύγκλητος στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    σύγκλητος

αγγλικά : senate (en)(1,2) γαλλικά : sénat (fr), conseil (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	σύγκλητος	τὸ	σύγκλητον
γενική	τοῦ/τῆς	συγκλήτου	τοῦ	συγκλήτου
δοτική	τῷ/τῇ	συγκλήτῳ	τῷ	συγκλήτῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	σύγκλητον	τὸ	σύγκλητον
κλητική ὦ!		σύγκλητε		σύγκλητον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	σύγκλητοι	τὰ	σύγκλητᾰ
γενική	τῶν	συγκλήτων	τῶν	συγκλήτων
δοτική	τοῖς/ταῖς	συγκλήτοις	τοῖς	συγκλήτοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	συγκλήτους	τὰ	σύγκλητᾰ
κλητική ὦ!		σύγκλητοι		σύγκλητᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	συγκλήτω	τὼ	συγκλήτω
γεν-δοτ	τοῖν	συγκλήτοιν	τοῖν	συγκλήτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• σύγκλητος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σύγκλητος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.