τάρβος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	τάρβος	τὰ	τάρβη - τάρβεᾰ
γενική	τοῦ	τάρβους - τάρβεος	τῶν	ταρβῶν - ταρβέων
δοτική	τῷ	τάρβει - τάρβεῐ̈	τοῖς	τάρβεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	τάρβος	τὰ	τάρβη - τάρβεα
κλητική ὦ!		τάρβος		τάρβη - τάρβεα
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τάρβει - τάρβεε
γεν-δοτ	τοῖν		ταρβοῖν - ταρβέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'βέλος' όπως «βέλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τάρβος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

τάρβος, -εος, -ους ουδέτερο

1. φόβος, τρόμος

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 24 (Ω. Ἕκτορος λύτρα.), στίχ. 152

   μηδέ τί οἱ θάνατος μελέτω φρεσὶ μηδέ τι τάρβος·

   • και μη φοβείται θάνατον ή άλλο τι να πάθει·

     Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

   • και ούτε να τον απασχολεί ο θάνατος ούτε κάποιος φόβος·

     Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.

   ※  6ος/5ος↑ αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Ἀγαμέμνων, στίχ. 858 (857-858)

   ἐν χρόνῳ δ᾽ ἀποφθίνει | τὸ τάρβος ἀνθρώποισιν.

   • γιατ᾽ ο χρόνος σβήνει | τη συστολή απ᾽ τον άνθρωπο·

     Μετάφραση (1911): Ιωάννης Ν. Γρυπάρης, Αθήνα:Φέξης @greek‑language.gr

   • γιατί με τον καιρό ο φόβος μειώνεται στους ανθρώπους.

     Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.

2. δέος, σεβασμός
3. αντικείμενο του φόβου ή του τρόμου, φόβητρο

   ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Ἠλέκτρα, στίχ. 412

   ἔχεις τι θάρσος τοῦδε τοῦ τάρβους πέρι;

   Αυτός που πήρε ο τρόμος στον ύπνο της, σου γεννά τάχα ελπίδες;

   Μετάφραση (1936): Ιωάννης Ν. Γρυπάρης), Αθήνα: Εστία @greek‑language.gr

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ταρβέω

Πηγές

• τάρβος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τάρβος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.