ὅραμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ὅραμᾰ	τὰ	ὁράμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	ὁράμᾰτος	τῶν	ὁραμᾰ́των
δοτική	τῷ	ὁράμᾰτῐ	τοῖς	ὁράμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ὅραμᾰ	τὰ	ὁράμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		ὅραμᾰ		ὁράμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὁράμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		ὁραμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὅραμα < ὁράω + -μα

Ουσιαστικό

ὅραμα ουδέτερο

1. ό,τι βλέπουμε με τα μάτια
2. θεϊκή εμφάνιση σε ορατή μορφή
3. ό,τι βλέπουμε στον ύπνο μας ή όταν είμαστε σε έκσταση

   ≈ συνώνυμα: ὀπτασία

4. αντικείμενο σκέψης

Πηγές

• ὅραμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὅραμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.