Γιάλτρα

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική τα Γιάλτρα
      γενική των Γιάλτρων
    αιτιατική τα Γιάλτρα
     κλητική Γιάλτρα
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Γιάλτρα : Κατά την επικρατέστερη εκδοχή, από το «ὑγιᾶ λουτρά» / «Ὑγιᾶ λουτρά»[1] (τα «υγιά [< υγιή] λουτρά», τα λουτρά που δίνουν υγεία). Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, από την ονομασία «Ἃγια Λουτρά».[2]

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /ˈʝal.tɾa/
τυπογραφικός συλλαβισμός: Γιάλ‐τρα

Κύριο όνομα[επεξεργασία]

Γιάλτρα ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

  • χωριό της Εύβοιας, κοντά στην Αιδηψό, όπου βρίσκεται ραδιενεργός αλιπηγή[3]
    ※  Γιάλτρα ή Ὑγιάλουτρα. Χωρίον τοῦ δήμου Αἰδημίων τῆς Εὐβοίας κείμενον 3 ὥρ[ας]. ΝΔ τῆς Αιδηψοῦ ἐπὶ τῆς χερσονηζούσης βορειοδυτικῆς ἄκρας καὶ ἀριστερὰ τῷ εἰσπλέοντι εἰς τὸν λιμένα τῆς Αἰδηψού. Κάτ[οικοι]. 672.
    Λήμμα «Γιάλτρα», Λεξικόν εγκυκλοπαιδικόν, τόμ. 3 (Αθήνα, Εκδ. Οίκος Μπαρτ και Χιρστ, 1892), σ. 297.
    ※  […] Τα Γιάλτρα είναι απ' τα Αγιάλουτρα. Ξέρεις τι πείνα μας δέρνει εμάς με τα φωνήεντα! Φάγαμε το «ου» απ' τα Λουτρά, μας άνοιξε η όρεξη, τρώμε και το «α» απ' το Αγιά κι απόμεινε Γιάλτρα .
    Μενέλαος Λουντέμης, Καληνύχτα, ζωή … (Αθήνα: Εκδόσεις Δωρικός. 1965), σ. 99.

Άλλες μορφές[επεξεργασία]

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. Βλ. Γ.Α. Παπαβασιλείου, «Θερμών υδάτων πηγαί εν τω Ληλάντω πεδίω», στα Πρακτικά της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας του έτους 1912 (Αθήνα, Π.Δ. Σακελλαρίου, 1913), σ. 143 και Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια (β΄ έκδ., Αθήνα: Φοίνιξ, 1956), τόμ. 11, σ. 696.
    Πρβ. Ludwig Ross, Wanderungen in Griechenland im Gefolge des Koenigs Otto und der Koeniginn Amalie. Mit besondere Ruecksicht auf Topographie und Geschichte, τόμ. 2 (Χάλλε: C.A. Schwetschke & Sohn, 1851), σ. 53, υποσ. 26 και Johannes Koder, Negroponte: Untersuchungen zur Topographie und Siedlungsgeschichte der Insel Euboia während der Zeit der Venezianerherrschaft (Βιέννη: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, 1973, ISBN 978-3-7001-0020-1), σ. 112.
  2. Ιωάννης Εμμ. Νουχάκης, Ελληνική χωρογραφία: Γεωγραφία, ιστορία, στατιστική πληθυσμού και αποστάσεων (Αθήνα: έκδ. Σπυρίδων Κουσουλίνος, ³1901), σ. 147.
  3. Λήμμα «Γιάλτρα», Νεώτερον εγκυκλοπαιδικόν λεξικόν (“Ηλίου”) (Αθήνα, χ.χ.έ., 1948–1954), τόμ. Ε΄, σ. 378.