Κόττος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Κόττος
γενική	τοῦ	Κόττου
δοτική	τῷ	Κόττῳ
αιτιατική	τὸν	Κόττον
κλητική ὦ!		Κόττε
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Κόττος < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Κόττος αρσενικό

• (ελληνική μυθολογία) ένας από τους Ἑκατόγχειρες

  ※  7ος πκε αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, Θεογονία, 149 (147-149)

  ἄλλοι δ᾽ αὖ Γαίης τε καὶ Οὐρανοῦ ἐξεγένοντο
  τρεῖς παῖδες μεγάλοι τε καὶ ὄβριμοι, οὐκ ὀνομαστοί,
  Κόττος τε Βριάρεώς τε Γύης θ᾽, ὑπερήφανα τέκνα.

  Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

Πηγές

• Κόττος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.