ανακήρυξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανακήρυξη	οι	ανακηρύξεις
γενική	της	ανακήρυξης*	των	ανακηρύξεων
αιτιατική	την	ανακήρυξη	τις	ανακηρύξεις
κλητική		ανακήρυξη		ανακηρύξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ανακηρύξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανακήρυξη < (ελληνιστική κοινή) ἀνακήρυξις

Ουσιαστικό

ανακήρυξη θηλυκό

• αναγόρευση, δημόσια αναγγελία γεγονότος, η επισημοποίσή του, συνήθως -αλλά όχι πάντα- για κάτι σημαντικό και αξιέπαινο

  Η ανακήρυξη του νικητή

  Εφετείο ακυρώνει την ανακήρυξη περιφερειάρχη

  Η ανακήρυξη του ψευδοκράτους στην Κύπρο

  Η ανακήρυξη σε Άγιο του πατρός Πορφυρίου

Μεταφράσεις

    ανακήρυξη

αγγλικά : proclamation (en), τελετουργικό χρίσμα: investiture (en) γαλλικά : proclamation (fr)