γλυτωμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	γλυτωμός	οι	γλυτωμοί
γενική	του	γλυτωμού	των	γλυτωμών
αιτιατική	τον	γλυτωμό	τους	γλυτωμούς
κλητική		γλυτωμέ		γλυτωμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γλυτωμός < γλυτώνω + -ωμός

Ουσιαστικό

γλυτωμός αρσενικό

• το αποτέλεσμα τού γλυτώνω

  Οι αστυνομικοί την ετραβούσαν ωστόσο για να την πάρουν. Κ' η δυστυχισμένη εκοίταξε μία στιγμή τον Αντρέα που εχαιρότουν τώρα το γλυτωμό του, και τού 'πε παρακαλεστικά. (Κωνσταντίνος Θεοτόκης, Η Τιμή και το Χρήμα/Κεφάλαιο ΙΒ')

Άλλες μορφές

• γλύτωμα

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη γλυτώνω

Μεταφράσεις

    γλυτωμός