διαβάτις

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διαβάτις	αἱ	διαβάτιδες
γενική	τῆς	διαβάτιδος	τῶν	διαβατίδων
δοτική	τῇ	διαβάτιδι	ταῖς	διαβάτισι(ν)
αιτιατική	τὴν	διαβάτιν	τὰς	διαβάτιδας
κλητική ὦ!		διαβάτι		διαβάτιδες
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαβάτις < διαβά(της) + -τις

Ουσιαστικό

διαβάτις, -ιδος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η διαβάτισσα

Πηγές

• «διαβάτης, κ. -άτις» - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .