ερασιτέχνις

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ερασιτέχνις	οι	ερασιτέχνιδες
γενική	της	ερασιτέχνιδος (ερασιτέχνιδας)	των	ερασιτεχνίδων (ερασιτέχνιδων)
αιτιατική	την	ερασιτέχνιδα	τις	ερασιτέχνιδες
κλητική		ερασιτέχνι (ερασιτέχνις)		ερασιτέχνιδες
Κλίση από τα αρχαία ελληνικά. Οι τύποι γενικής '-ιδας, -'ιδων, στη δημοτική.
Κατηγορία όπως «συνεργάτις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ερασιτέχνις < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ἐρασιτέχνις, θηλυκό του ἐρασιτέχνης

Ουσιαστικό

ερασιτέχνις θηλυκό

• (λόγιο) η ερασιτέχνης

Μεταφράσεις

    ερασιτέχνις

→ δείτε τη λέξη ερασιτέχνης

Πηγές

• «ερασιτέχνης, ερασιτέχνις» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)