εἰρηναῖα

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	τὰ	εἰρηναῖᾰ
γενική	τῶν	εἰρηναίων
δοτική	τοῖς	εἰρηναίοις
αιτιατική	τὰ	εἰρηναῖᾰ
κλητική ὦ!		εἰρηναῖᾰ
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

εἰρηναῖα: ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου εἰρηναῖος (εἰρηναῖον) στον πληθυντικό

Ουσιαστικό

εἰρηναῖα, -ων ουδέτερο στον πληθυντικό

• οι καρποί της ειρήνης

  ※ 5ος↑ αιώνας  ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, στη Βικιθήκη

  • 6 (Ἐρατώ), 57.1

    ταῦτα μὲν τὰ ἐμπολέμια, τὰ δὲ ἄλλα τὰ εἰρηναῖα κατὰ τάδε σφι δέδοται·

    Αυτά τα προνόμια τους έχουν δοθεί για καιρό πολέμου, ενώ τα άλλα, για τον καιρό της ειρήνης, έχουν ως εξής:

    Μετάφραση (1993): Ηλίας Σπυρόπουλος. Αθήνα:Γκοβόστης @greek‑language.gr

  • 6 (Ἐρατώ), 43.1

    καί σφι ταῦτα μὲν εἰρηναῖα ἦν·

    Μ᾽ όλ᾽ αυτά βέβαια οι Ίωνες έβλεπαν τα καλά της ειρήνης·

    Μετάφραση (1993): Ηλίας Σπυρόπουλος. Αθήνα:Γκοβόστης @greek‑language.gr

Ετυμολογία 2

εἰρηναῖα: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

εἰρηναῖα [εἰρηναῖᾰ]

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, ουδέτερου γένους (εἰρηναῖον) του εἰρηναῖος

Δείτε επίσης

• εἰρηναίᾱ