κουβερτούλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κουβερτούλα	οι	κουβερτούλες
γενική	της	κουβερτούλας		—
αιτιατική	την	κουβερτούλα	τις	κουβερτούλες
κλητική		κουβερτούλα		κουβερτούλες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουβερτούλα < κουβέρτ(α) + υποκοριστικό επίθημα -ούλα

Ουσιαστικό

κουβερτούλα θηλυκό

• υποκοριστικό του κουβέρτα: η μικρή ή η αγαπημένη κουβέρτα (σκέπασμα)

  ⮡  Μαμά, θέλω την κουβερτούλα μου!

Συνώνυμα

• κουβερτίτσα

Μεταφράσεις

    κουβερτούλα

→ δείτε τη λέξη  κουβέρτα