κουμανταδόρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κουμανταδόρος	οι	κουμανταδόροι
γενική	του	κουμανταδόρου	των	κουμανταδόρων
αιτιατική	τον	κουμανταδόρο	τους	κουμανταδόρους
κλητική		κουμανταδόρε		κουμανταδόροι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουμανταδόρος < κουμάντο + -αδόρος

Ουσιαστικό

κουμανταδόρος αρσενικό

1. (λαϊκότροπο): αυτός που κάνει κουμάντο σε κάτι
2. αυτός που διευθύνει ή κατευθύνει ομάδα ατόμων

Μεταφράσεις

    κουμανταδόρος