οπαίο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	οπαίο	τα	οπαία
γενική	του	οπαίου	των	οπαίων
αιτιατική	το	οπαίο	τα	οπαία
κλητική		οπαίο		οπαία
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

οπαίο < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ὀπαῖον < ουδέτερου του ὀπαῖος < ὀπή

Ουσιαστικό

οπαίο ουδέτερο

1. οπή στη στέγη των σπιτιών των αρχαίων απ' όπου έβγαινε ο καπνός της εστίας και φωτιζόταν το εσωτερικό
2. οπή στο κλείστρο προβόλου όπλου, από την οποία μεταδίδεται η φωτιά στη γόμωση
3. (ναυτικός όρος) → δείτε τη λέξη όπαιο τετράπλευρο άνοιγμα στο θωράκιο πλοίου
4. τρύπα του τσιμπουκιού

Μεταφράσεις

    οπαίο

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .