στυγερότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	στυγερότης	αἱ	στυγερότητες
γενική	τῆς	στυγερότητος	τῶν	στυγεροτήτων
δοτική	τῇ	στυγερότητι	ταῖς	στυγερότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	στυγερότητα	τὰς	στυγερότητας
κλητική ὦ!		στυγερότης		στυγερότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στυγερότης < στυγερ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

στυγερότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η στυγερότητα

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .